ما آدم‌های غیر قابل پیش‌بینی هستیم. دوست داشتن‌مان با نیشگون و سقلمه همراه است و مهر و محبت‌مان با مشت و پس گردنی، با صفت روشنفکر به هم توهین می‌کنیم. آن‌قدر ضد و نقیضیم که برای یکدیگر همزمان در زندگی شخصی و خانوادگی آرزوی خوشبختی می‌کنیم. آنچه ما از فضای باز سیاسی فهمیدیم این امکان بود که برویم پیش رئیس‌مان و به او بگوییم بزغاله، فضای باز سیاسی که به مدد دمکراسی‌ای که از بالا بر سرمان نازل شد، به ما این امکان را داد که از همه‌ی کشورهای دنیا پیش بیفتیم و یا ادامه‌ی این روند به‌زودی زندانیان ما در انتخاباتی کاملا آزاد روسای زندان‌ها را با رای اکثریت از میان خود انتخاب خواهند کرد.