چامه گویم خود کس را چامه گویم خود کس را ، شخص سادۀ علیحده ای، لیک بر زبان ام واژهٔ دموکراتیک، واژه دسته جمعی. از شناختِ جسم از فرق سر تا نوک پا چامه گویم، نه رنگ رخسار تنها نه سر ضمیر تنها سزاوار الهام من گویم پیکر کامل بس سزاوارتر، چامه گویم ماده با نر برابر. از زندگی عظیم در شور تپش توان، دلشاد که آزادترین عمل به قانون ربانی گرفته شکل، من چامه گویم انسان نوین را.